PRAWO-ZNOWELIZOWANA USTAWA O BRONI I AMUNICJI

Tematy prawne oraz bezpieczeństwa CP
ODPOWIEDZ
płk
Posty: 6
Rejestracja: sob 27.mar.2010 - 08:25
Moja broń:

PRAWO-ZNOWELIZOWANA USTAWA O BRONI I AMUNICJI

Post autor: płk »

Dz.U.2004.52.525 j.t.
USTAWA
z dnia 21 maja 1999 r.
o broni i amunicji1)
(tekst jednolity)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa zasady wydawania i cofania pozwoleń na broń, nabywania,
rejestracji, przechowywania, zbywania i deponowania broni i amunicji, przewozu przez
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz przywozu z zagranicy i wywozu za granicę broni i
amunicji, jak równieŜ zasady posiadania broni i amunicji przez cudzoziemców oraz zasady
funkcjonowania strzelnic.
Art. 2. Poza przypadkami określonymi w ustawie nabywanie, posiadanie oraz
zbywanie broni i amunicji jest zabronione.
Art. 3. Przepisy ustawy nie dotyczą:
1) (1) broni i amunicji stanowiących uzbrojenie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, SłuŜby Kontrwywiadu
Wojskowego, SłuŜby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura
Ochrony Rządu, StraŜy Granicznej, SłuŜby Celnej, SłuŜby Więziennej oraz innych
państwowych formacji uzbrojonych, w odniesieniu do których dostęp do broni i amunicji
regulują odrębne przepisy;
2) broni i amunicji stanowiących uzbrojenie Ŝołnierzy armii państw obcych
przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z przedsięwzięciami
wojskowymi realizowanymi wspólnie z Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej, a takŜe
na podstawie umów i porozumień międzynarodowych;
2a) (2) broni i amunicji stanowiących uzbrojenie funkcjonariuszy straŜy granicznych
państw członkowskich Unii Europejskiej przebywających na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w związku z wykonywaniem, za zgodą właściwych organów Rzeczypospolitej
Polskiej, zadań określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej;
3) obrotu z zagranicą bronią i amunicją, technologiami i usługami mającymi znaczenie
dla obronności, bezpieczeństwa lub waŜnych interesów Państwa oraz wytwarzania,
przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przywozu z zagranicy i wywozu za
granicę broni i amunicji w celach przemysłowych lub handlowych, a takŜe obrotu nimi na
podstawie odrębnych przepisów;
4) przemieszczania amunicji przez przedsiębiorców oraz przedsiębiorców zagranicznych,
w rozumieniu ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych
przeznaczonych do uŜytku cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007 i Nr 238, poz. 2019).
Art. 4. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o broni, naleŜy przez to rozumieć:
1) broń palną, w tym broń bojową, myśliwską, sportową, gazową, alarmową i
sygnałową;
2) broń pneumatyczną;
3) miotacze gazu obezwładniającego;
4) narzędzia i urządzenia, których uŜywanie moŜe zagraŜać Ŝyciu lub zdrowiu:
a) broń białą w postaci:
– ostrzy ukrytych w przedmiotach niemających wyglądu broni,
– kastetów i nunczaków,
– pałek posiadających zakończenie z cięŜkiego i twardego materiału lub
zawierających wkładki z takiego materiału,
– pałek wykonanych z drewna lub innego cięŜkiego i twardego materiału,
imitujących kij bejsbolowy,
2011.11.12 zm. Dz.U.2011.217.1280 art. 8
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 1 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
b) broń cięciwową w postaci kusz,
c) przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o amunicji, naleŜy przez to rozumieć amunicję do broni
palnej.
3. (3) W rozumieniu ustawy amunicją są naboje przeznaczone do strzelania z broni
palnej.
4. (4) Ilekroć w ustawie jest mowa o państwach członkowskich Unii Europejskiej naleŜy
przez to rozumieć równieŜ państwa trzecie traktowane na równi z nimi na podstawie
umowy w sprawie włączenia tych państw we wprowadzanie w Ŝycie, stosowanie i rozwój
dorobku Schengen.
5. (5) Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) zgodzie przewozowej naleŜy przez to rozumieć dokument wystawiany przez zbywcę
broni palnej w państwie początkowym transakcji na kaŜdorazowe przemieszczenie broni
palnej, poświadczony przez właściwe władze tego państwa, zaświadczający o
wiarygodności tego zbywcy oraz o objęciu kontrolą przez to państwo tej transakcji;
2) uprzedniej zgodzie przewozowej naleŜy przez to rozumieć dokument wystawiany
przez nabywcę broni palnej w państwie docelowym transakcji na kaŜdorazowe
przemieszczenie broni palnej, poświadczony przez właściwe władze tego państwa,
zaświadczający o wiarygodności tego nabywcy oraz o objęciu kontrolą przez to państwo
tej transakcji.
Art. 5. 1. Gotowe lub obrobione istotne części broni lub amunicji uwaŜa się za broń lub
amunicję.
2. (6) Istotnymi częściami broni palnej i pneumatycznej są: szkielet broni, baskila, lufa
z komorą nabojową, zamek, komora zamkowa oraz bęben nabojowy.
3. Istotnymi częściami amunicji są: pociski wypełnione materiałami wybuchowymi,
chemicznymi środkami obezwładniającymi lub zapalającymi albo innymi substancjami,
których działanie zagraŜa Ŝyciu lub zdrowiu, spłonki inicjujące spalanie materiału
miotającego i materiał miotający w postaci prochu strzelniczego.
Art. 6. 1. Zabronione jest dokonywanie przeróbek broni zmieniających jej rodzaj,
kaliber lub przeznaczenie, a w szczególności przerabianie broni przystosowanej wyłącznie
do amunicji wypełnionej chemicznymi środkami obezwładniającymi lub do amunicji ślepej,
dostosowujące ją do wystrzelenia pocisku z lufy albo z elementu zastępującego lufę w
wyniku działania spręŜonych gazów powstających na skutek spalania materiału
miotającego.
2. Przeróbki broni, o których mowa w ust. 1, uwaŜa się za wyrób broni.
Art. 6a. (7) 1. Broń palna moŜe zostać pozbawiona w sposób trwały cech uŜytkowych
przez uprawnionego przedsiębiorcę, zgodnie ze specyfikacją techniczną określającą
szczegółowo sposób pozbawiania cech uŜytkowych danego rodzaju, typu i modelu broni,
zwaną dalej "specyfikacją techniczną", wydaną przez jednostkę uprawnioną i zatwierdzoną
przez jednostkę uprawnioną do potwierdzania pozbawienia broni palnej cech uŜytkowych.
2. Przez pozbawienie broni palnej w sposób trwały cech uŜytkowych, zwane dalej
"pozbawieniem cech uŜytkowych", rozumie się pozbawienie cech uŜytkowych wszystkich
istotnych części broni palnej w taki sposób, by mimo działania spręŜonych gazów,
powstających na skutek spalania materiału miotającego, nie była zdolna do wystrzelenia
pocisku lub substancji z lufy albo elementu ją zastępującego oraz do wywołania efektu
wizualnego lub akustycznego, a przywrócenie broni cech uŜytkowych bez podjęcia
czynności specjalistycznych nie było moŜliwe.
3. Uprawnionym przedsiębiorcą do pozbawiania cech uŜytkowych jest przedsiębiorca
wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania broni, w rozumieniu ustawy z
dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania
i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o
przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 67, poz. 679, z 2002 r. Nr 74, poz.
676 i Nr 117, poz. 1007 oraz z 2003 r. Nr 210, poz. 2036).
4. Jednostka uprawniona potwierdza pozbawienie cech uŜytkowych po dokonaniu
pozytywnej oceny zgodności pozbawienia cech uŜytkowych z odpowiednią specyfikacją
techniczną. Potwierdzenie pozbawienia cech uŜytkowych odnotowuje się w ewidencji broni
palnej pozbawionej cech uŜytkowych, prowadzonej przez tę jednostkę.
5. Broń palną pozbawioną cech uŜytkowych oznakowuje się w sposób wskazujący, Ŝe
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 2 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
została ona pozbawiona tych cech.
6. Wydanie specyfikacji technicznej, pozbawienie cech uŜytkowych oraz dokonanie
oceny zgodności pozbawienia cech uŜytkowych z odpowiednią specyfikacją techniczną jest
odpłatne.
7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb potwierdzania pozbawienia cech uŜytkowych i sposób znakowania broni
pozbawionej cech uŜytkowych oraz zakres informacji umieszczanych w ewidencji, o której
mowa w ust. 4;
2) jednostki uprawnione do:
a) wydawania specyfikacji technicznych,
b) potwierdzania pozbawienia cech uŜytkowych oraz zatwierdzania specyfikacji
technicznej;
3) sposób postępowania z bronią palną przekazaną w celu pozbawienia cech
uŜytkowych, opracowania specyfikacji technicznej oraz potwierdzenia pozbawienia cech
uŜytkowych przez uprawnione jednostki do:
a) pozbawiania cech uŜytkowych,
b) wydawania specyfikacji technicznych,
c) potwierdzania pozbawienia cech uŜytkowych;
4) stawki odpłatności za wydanie specyfikacji technicznej i dokonanie oceny zgodności
pozbawienia cech uŜytkowych z odpowiednią specyfikacją techniczną.
8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, mając na względzie wymogi
bezpieczeństwa i określając:
1) tryb potwierdzania pozbawienia cech uŜytkowych i sposób znakowania broni
pozbawionej cech uŜytkowych oraz zakres informacji umieszczanych w ewidencji, o której
mowa w ust. 4:
a) wprowadzi wymóg przedstawienia jednostce uprawnionej do potwierdzania
pozbawienia cech uŜytkowych dokumentu wystawionego przez jednostkę uprawnioną
do pozbawiania cech uŜytkowych stwierdzającego, Ŝe broń palna została pozbawiona
cech uŜytkowych zgodnie ze specyfikacją techniczną,
b) moŜe wprowadzić odrębny tryb potwierdzania pozbawienia cech uŜytkowych w
odniesieniu do pojedynczych egzemplarzy broni palnej oraz partii tej broni,
c) ustali wymagania, jakim powinno odpowiadać oznakowanie umieszczone na broni
palnej pozbawionej cech uŜytkowych, w szczególności umoŜliwiające identyfikację
jednostki uprawnionej do potwierdzania pozbawienia cech uŜytkowych oraz
egzemplarza broni,
d) uwzględni konieczność umieszczenia w ewidencji, o której mowa w ust. 4, informacji
jednoznacznie identyfikujących dany egzemplarz broni palnej pozbawionej cech
uŜytkowych oraz uprawnioną jednostkę, która pozbawiła tę broń cech uŜytkowych;
2) jednostki uprawnione do wydawania specyfikacji technicznych - wskaŜe rodzaje broni
palnej, w odniesieniu do których dana jednostka będzie właściwa do wydawania
specyfikacji technicznej, z uwzględnieniem posiadanego przez tę jednostkę wyposaŜenia
badawczego i doświadczenia w zakresie dotyczącym właściwego rodzaju broni, tak by do
wydawania specyfikacji technicznej do danego rodzaju, typu i modelu broni była
uprawniona jedna jednostka;
3) jednostki uprawnione do potwierdzania pozbawienia cech uŜytkowych oraz
zatwierdzania specyfikacji technicznej co do sposobów pozbawiania cech uŜytkowych
broni palnej danego rodzaju, typu i modelu - wskaŜe rodzaje, typy i modele broni palnej,
w odniesieniu do których dana jednostka będzie właściwa, przy czym uwzględni warunki w
zakresie wyposaŜenia technicznego tej jednostki pozwalającego stwierdzić, czy
pozbawienie broni cech uŜytkowych nastąpiło zgodnie ze specyfikacją techniczną, oraz
warunki dotyczące kwalifikacji osób wykonujących czynności związane bezpośrednio z
potwierdzaniem pozbawienia cech uŜytkowych;
4) sposób postępowania z bronią palną przekazaną do pozbawienia cech uŜytkowych,
opracowania specyfikacji technicznej oraz potwierdzenia pozbawienia cech uŜytkowych
przez jednostki uprawnione do: pozbawiania broni palnej cech uŜytkowych, wydawania
specyfikacji technicznych oraz potwierdzania pozbawienia cech uŜytkowych - uwzględni
specyfikę podejmowanych w tych jednostkach czynności oraz taką organizację tych
czynności, w tym przechowywania broni palnej, aby dostęp do broni palnej był
ograniczony wyłącznie do osób bezpośrednio wykonujących te czynności;
5) stawki odpłatności za wydanie specyfikacji technicznej oraz dokonanie oceny
zgodności pozbawienia cech uŜytkowych z odpowiednią specyfikacją techniczną -
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 3 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
uwzględni przeciętne koszty badań i czynności związanych z wydaniem specyfikacji
technicznej dotyczącej danego rodzaju, typu i modelu broni palnej oraz dokonaniem
oceny zgodności pozbawienia cech uŜytkowych z odpowiednią specyfikacją techniczną,
włącznie z kosztem znakowania broni.
Art. 7. 1. (8) W rozumieniu ustawy bronią palną jest kaŜda przenośna broń lufowa,
która miota, jest przeznaczona do miotania lub moŜe być przystosowana do miotania
jednego lub większej liczby pocisków lub substancji w wyniku działania materiału
miotającego.
1a. (9) W rozumieniu ustawy za dający się przystosować do miotania jednego lub
większej liczby pocisków lub substancji w wyniku działania materiału miotającego uznaje
się przedmiot, który ze względu na swoją budowę lub materiał, z którego jest wykonany,
moŜe być łatwo przerobiony w celu miotania.
2. W rozumieniu ustawy bronią palną sygnałową jest urządzenie wielokrotnego uŜycia,
które w wyniku działania spręŜonych gazów, powstających na skutek spalania materiału
miotającego, jest zdolne do wystrzelenia z lufy o kalibrze nie mniejszym niŜ 25 mm
substancji w postaci ładunku pirotechnicznego celem wywołania efektu wizualnego lub
akustycznego.
3. W rozumieniu ustawy bronią palną alarmową jest urządzenie wielokrotnego uŜycia,
które w wyniku działania spręŜonych gazów, powstających na skutek spalania materiału
miotającego, wywołuje efekt akustyczny, a wystrzelona z lufy lub elementu ją
zastępującego substancja razi cel na odległość nie większą niŜ 1 metr.
Art. 7a. (10) W rozumieniu ustawy Europejska karta broni palnej jest imiennym
dokumentem potwierdzającym uprawnienie do posiadania broni palnej, wydanym przez
właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, umoŜliwiającym legalne
posiadanie i uŜywanie broni palnej w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.
Art. 8. W rozumieniu ustawy bronią pneumatyczną jest niebezpieczne dla Ŝycia lub
zdrowia urządzenie, które w wyniku działania spręŜonego gazu jest zdolne do wystrzelenia
pocisku z lufy lub elementu ją zastępującego i przez to zdolne do raŜenia celu na
odległość, a energia kinetyczna pocisku opuszczającego lufę lub element ją zastępujący
przekracza 17 J.
Art. 8a. (11) Komendant Główny Policji informuje właściwe władze innych państw
członkowskich Unii Europejskiej o rodzajach broni palnej, której:
1) posiadanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zakazane albo moŜliwe na
podstawie pozwolenia;
2) przywóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie wymaga uzyskania
zaświadczenia konsula Rzeczypospolitej Polskiej.
Rozdział 2
Zasady i warunki wydawania, cofania pozwoleń na broń, rejestracji broni oraz
dysponowania bronią i amunicją
Art. 9. (12) 1. Broń palną i amunicję do tej broni, z wyłączeniem przypadków, o
których mowa w art. 11, moŜna posiadać na podstawie pozwolenia na broń wydanego
przez właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu zainteresowanej osoby lub
siedzibę zainteresowanego podmiotu komendanta wojewódzkiego Policji, a w przypadku
Ŝołnierzy zawodowych - na podstawie pozwolenia wydanego przez właściwego komendanta
oddziału śandarmerii Wojskowej.
2. Broń palną pozbawioną cech uŜytkowych moŜna posiadać na podstawie karty
rejestracyjnej broni pozbawionej cech uŜytkowych wydanej przez właściwego ze względu
na miejsce stałego pobytu zainteresowanej osoby lub siedzibę zainteresowanego podmiotu
komendanta wojewódzkiego Policji, a w przypadku Ŝołnierzy zawodowych - właściwego
komendanta oddziału śandarmerii Wojskowej.
3. Miotacze gazu obezwładniającego oraz narzędzia i urządzenia, o których mowa w
art. 4 ust. 1 pkt 3 i 4, moŜna posiadać na podstawie pozwolenia na broń wydanego przez
właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu zainteresowanej osoby lub siedzibę
zainteresowanego podmiotu komendanta powiatowego Policji, a w przypadku Ŝołnierzy
zawodowych - na podstawie pozwolenia wydanego przez właściwego komendanta oddziału
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 4 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
śandarmerii Wojskowej.
4. Broń pneumatyczną moŜna posiadać na podstawie karty rejestracyjnej broni
pneumatycznej wydanej przez właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu
zainteresowanej osoby lub siedzibę zainteresowanego podmiotu komendanta powiatowego
Policji, a w przypadku Ŝołnierzy zawodowych - właściwego komendanta oddziału
śandarmerii Wojskowej.
5. Ilekroć w dalszych przepisach ustawy jest mowa o właściwych organach Policji,
naleŜy przez to rozumieć organy właściwe do wydawania pozwoleń na broń lub karty
rejestracyjnej broni, o których mowa w ust. 1-4.
6. Pozwolenie na broń, karta rejestracyjna broni palnej pozbawionej cech uŜytkowych
oraz karta rejestracyjna broni pneumatycznej są wydawane na czas nieokreślony.
7. (13) Pozwolenie na broń palną bojową wydane w celach, o których mowa w art. 10
ust. 2 pkt 1 i 2, stanowi jednocześnie pozwolenie na broń gazową i alarmową.
8. Pozwolenie na broń na okaziciela, zwane dalej "świadectwem broni", o którym
mowa w art. 29 ust. 1, oraz legitymacja osoby dopuszczonej do posiadania broni, o której
mowa w art. 30 ust. 1 i 2, wydawane są jedynie przez właściwego ze względu na miejsce
stałego pobytu zainteresowanej osoby lub siedzibę zainteresowanego podmiotu
komendanta wojewódzkiego Policji.
Art. 10. (14) 1. Właściwy organ Policji wydaje pozwolenie na broń, jeŜeli wnioskodawca
nie stanowi zagroŜenia dla samego siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego oraz
przedstawi waŜną przyczynę posiadania broni.
2. Pozwolenie na broń wydaje się w szczególności w celach:
1) ochrony osobistej;
2) ochrony osób i mienia;
3) łowieckich;
4) sportowych;
5) rekonstrukcji historycznych;
6) kolekcjonerskich;
7) pamiątkowych;
8) szkoleniowych.
3. Za waŜną przyczynę, o której mowa w ust. 1, uwaŜa się w szczególności:
1) stałe, realne i ponadprzeciętne zagroŜenie Ŝycia, zdrowia lub mienia - dla pozwolenia
na broń do celów ochrony osobistej, osób i mienia;
2) posiadanie uprawnień do wykonywania polowania, ustalonych na podstawie
odrębnych przepisów - dla pozwolenia na broń do celów łowieckich;
3) udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu o charakterze strzeleckim,
posiadanie kwalifikacji sportowych, o których mowa w art. 10b, oraz licencji właściwego
polskiego związku sportowego - dla pozwolenia na broń do celów sportowych;
4) udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu, którego statutowym celem jest
organizowanie rekonstrukcji historycznych oraz zaświadczenie potwierdzające czynny
udział w działalności statutowej - dla pozwolenia na broń do celów rekonstrukcji
historycznych;
5) udokumentowane członkowstwo w stowarzyszeniu o charakterze kolekcjonerskim -
dla pozwolenia na broń do celów kolekcjonerskich;
6) udokumentowane nabycie broni w drodze spadku, darowizny lub wyróŜnienia - dla
pozwolenia na broń do celów pamiątkowych;
7) posiadanie uprawnień, określonych w odrębnych przepisach do prowadzenia szkoleń
o charakterze strzeleckim oraz udokumentowane zarejestrowanie działalności
gospodarczej w zakresie szkoleń strzeleckich - dla pozwolenia na broń do celów
szkoleniowych.
4. Pozwolenie na broń, wydane w celach, o których mowa w ust. 2, uprawnia do
posiadania następujących rodzajów broni i amunicji do niej:
1) do celów ochrony osobistej:
a) broni palnej: bojowej, gazowej, alarmowej w postaci pistoletów lub rewolwerów
centralnego zapłonu o kalibrach od 6 mm do 12 mm,
b) przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii
elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie przekraczającej 10 mA,
c) miotaczy gazu obezwładniającego;
2) do celów ochrony osób lub mienia:
a) broni, o której mowa w pkt 1,
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 5 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
b) pistoletów sygnałowych,
c) pistoletów maszynowych o kalibrze od 6 mm do 12 mm,
d) strzelb powtarzalnych o kalibrze wagomiarowym 12,
e) karabinków samoczynnych o kalibrze od 5,45 mm do 7,62 mm;
3) do celów łowieckich - broni dopuszczonej do wykonywania polowań na podstawie
odrębnych przepisów;
4) do celów sportowych - broni palnej:
a) bocznego zapłonu z lufami gwintowanymi, o kalibrze do 6 mm,
b) centralnego zapłonu z lufami gwintowanymi, o kalibrze do 12 mm,
c) gładkolufowej,
d) przystosowanej do strzelania wyłącznie przy pomocy prochu czarnego (dymnego);
5) do celów szkoleniowych - broni, o której mowa w pkt 1-4;
6) do celów rekonstrukcji historycznych - broni alarmowej albo innej broni palnej,
konstrukcyjnie przeznaczonej do strzelania wyłącznie amunicją ślepą, w tym
samoczynnej;
7) do celów kolekcjonerskich lub pamiątkowych - broni, o której mowa w pkt 1-6.
5. Pozwolenie na broń, o którym mowa w ust. 1, nie moŜe być wydane, z
zastrzeŜeniem art. 29 ust. 2, na broń szczególnie niebezpieczną w postaci:
1) samoczynnej broni palnej, zdolnej do raŜenia celów na odległość;
2) broni palnej wytworzonej lub przerobionej w sposób pozwalający na zatajenie jej
przeznaczenia, a takŜe broni imitującej inne przedmioty;
3) broni palnej wyposaŜonej w tłumik huku lub przystosowanej do strzelania z uŜyciem
tłumika huku;
4) broni palnej, której nie moŜna wykryć przy pomocy urządzeń przeznaczonych do
kontroli osób i bagaŜu.
6. Zabronione jest posiadanie amunicji szczególnie niebezpiecznej w postaci:
1) amunicji z pociskami wypełnionymi materiałami wybuchowymi, zapalającymi albo
innymi substancjami, których działanie zagraŜa Ŝyciu lub zdrowiu oraz pocisków do takiej
amunicji;
2) amunicji z pociskami pełnopłaszczowymi zawierającymi rdzeń wykonany z materiału
twardszego niŜ stop ołowiu;
3) amunicji z pociskami podkalibrowymi, z płaszczem lub elementem wiodącym
wykonanym z tworzyw sztucznych, z wyłączeniem amunicji przeznaczonej do strzelania z
broni gładkolufowej;
4) amunicji wytworzonej niefabrycznie, w tym takŜe takiej, do której wytworzenia
wykorzystywane są fabrycznie nowe elementy amunicji, z wyłączeniem amunicji
wytwarzanej na własny uŜytek przez osoby posiadające pozwolenie na broń myśliwską,
sportową lub kolekcjonerską.
7. Właściwy organ Policji moŜe w pozwoleniu na broń ograniczyć lub wykluczyć
moŜliwość jej noszenia, co potwierdza się w legitymacji posiadacza broni.
8. Zabrania się noszenia broni posiadanej na podstawie pozwolenia do celów
kolekcjonerskich lub pamiątkowych bez zgody właściwego organu Policji.
9. W rozumieniu ustawy noszenie broni oznacza kaŜdy sposób przemieszczania
załadowanej broni przez osobę posiadającą broń.
Art. 10a. (15) 1. (16) Na wniosek osoby posiadającej broń palną zgodnie z wymogami
prawa polskiego lub podmiotów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 4, 5 i 7, osobom
wskazanym przez te podmioty oraz posiadającym dopuszczenie do posiadania broni
właściwy organ Policji wydaje Europejską kartę broni palnej.
2. Europejską kartę broni palnej wydaje się na okres do 5 lat.
3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, waŜność Europejskiej karty broni
palnej moŜe być przedłuŜona na kolejny okres.
4. (17) Europejska karta broni palnej traci waŜność i podlega zwrotowi organowi, który
ją wydał, w przypadku cofnięcia pozwolenia na broń lub cofnięcia dopuszczenia do
posiadania tego rodzaju broni.
5. (18) W Europejskiej karcie broni palnej zamieszcza się informacje o:
1) toŜsamości osoby:
a) posiadającej broń palną, w tym:
- nazwisko i imię,
- datę i miejsce urodzenia,
- adres miejsca stałego pobytu,
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 6 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
b) dopuszczonej do posiadania broni, w tym:
- nazwisko i imię,
- datę i miejsce urodzenia,
- nazwę, siedzibę i adres podmiotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 4, 5 i
7;
2) danych identyfikacyjnych broni palnej wraz ze wskazaniem kategorii broni palnej,
określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1;
3) okresie waŜności Europejskiej karty broni palnej;
4) celu lub warunkach pozwolenia, o których mowa w art. 10 ust. 2 i 4;
5) utracie lub zbyciu broni palnej;
6) państwach członkowskich Unii Europejskiej, na których terytorium posiadanie broni
palnej, określone w Europejskiej karcie broni palnej, jest zakazane albo moŜliwe na
podstawie pozwolenia;
7) wpisach innych państw członkowskich Unii Europejskiej obejmujących w
szczególności pozwolenia na wwóz broni na ich terytorium;
8) oświadczeniach, o których mowa w załączniku II lit. f dyrektywy Rady nr 91/477/EWG
z dnia 18 czerwca 1991 r. w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni (Dz. Urz. UE L
256 z 13.09.1991, str. 51; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 11, str. 3),
w brzmieniu nadanym dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/51/WE z dnia
21 maja 2008 r. (Dz. Urz. UE L 179 z 08.07.2008, str. 5).
6. Europejska karta broni palnej moŜe zawierać takŜe informacje o:
1) przewozie przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przywozie z zagranicy i
wywozie za granicę broni palnej oraz zaświadczeniach i zgodach, o których mowa w art.
34, art. 37 ust. 1 i art. 38, jak równieŜ wpisy właściwych władz innych państw Unii
Europejskiej dotyczące zezwoleń na wwóz na terytorium tych państw lub przewóz przez
ich terytorium broni palnej;
2) warunkach przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przywozu z
zagranicy i wywozu za granicę broni palnej.
7. Wpisów do Europejskiej karty broni palnej dokonuje właściwy organ Policji, a w
wyznaczonym do tego miejscu i zakresie - właściwe władze innych państw członkowskich
Unii Europejskiej.
8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje broni palnej odpowiadające kategoriom broni palnej określonym w
przepisach o kontroli nabywania i posiadania broni, wydanych przez właściwy organ
międzynarodowy, uwzględniając klasyfikację określoną w tych przepisach;
2) wzór Europejskiej karty broni palnej, spełniający wymogi, o których mowa w ust. 5 i
6.
Art. 10b. (19) 1. Uprawianie sportów o charakterze strzeleckim wymaga posiadania
odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych stosownym dokumentem oraz przestrzegania
zasad bezpieczeństwa obowiązujących w tych sportach.
2. Dokument, o którym mowa w ust. 1, wydaje, po przeprowadzeniu egzaminu, polski
związek sportowy, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U.
Nr 127, poz. 857). Za przeprowadzenie egzaminu pobiera się opłatę w wysokości 400 zł;
opłata stanowi dochód właściwego polskiego związku sportowego.
3. Dokument, o którym mowa w ust. 1, potwierdza posiadanie kwalifikacji niezbędnych
do ubiegania się o wydanie pozwolenia na broń do celów sportowych.
Art. 11. (20) Pozwolenia na broń nie wymaga się w przypadku:
1) gromadzenia broni w zbiorach muzealnych na podstawie odrębnych przepisów;
2) uŜywania broni w celach sportowych, szkoleniowych lub rekreacyjnych na strzelnicy
działającej na podstawie zezwolenia właściwego organu;
3) uŜywania broni palnej sygnałowej i alarmowej do celów wzywania pomocy,
ratowniczych, poszukiwawczych oraz przez osoby uprawnione do sygnalizacji zawodnikom
rozpoczęcia konkurencji sportowej w trakcie zawodów sportowych, jeŜeli wymaga ona
takiej sygnalizacji;
4) dysponowania bronią przez przedsiębiorców dokonujących obrotu bronią i amunicją
na podstawie koncesji lub świadczących usługi rusznikarskie na podstawie odrębnych
przepisów, o ile jest to związane bezpośrednio z prowadzeniem działalności gospodarczej;
5) dysponowania bronią przekazaną w celu pozbawienia lub potwierdzenia pozbawienia
cech uŜytkowych;
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 7 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
6) posiadania broni palnej pozbawionej cech uŜytkowych;
7) posiadania przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii
elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie nieprzekraczającej 10 mA;
8) posiadania ręcznych miotaczy gazu obezwładniającego;
9) posiadania broni pneumatycznej;
10) posiadania broni palnej rozdzielnego ładowania, wytworzonej przed rokiem 1885
oraz replik tej broni;
11) posiadania broni palnej alarmowej o kalibrze do 6 mm.
Art. 12. (21) 1. Pozwolenie na broń wydawane jest w drodze decyzji administracyjnej,
w której określa się cel, w jakim zostało wydane oraz rodzaj i liczbę egzemplarzy broni.
2. Na wniosek osoby posiadającej pozwolenie na broń wydaje się zaświadczenie
uprawniające do nabycia rodzaju i liczby egzemplarzy broni zgodnie z pozwoleniem i
amunicji do tej broni.
3. Za wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2, pobiera się opłatę skarbową w
wysokości określonej w odrębnych przepisach.
Art. 12a. (22) 1. Dopuszcza się nabywanie broni lub amunicji przy uŜyciu środków
porozumiewania się na odległość.
2. Nabywając broń, na której posiadanie wymagane jest pozwolenie, lub amunicję do
tej broni w sposób, o którym mowa w ust. 1, przed wydaniem broni lub amunicji nabywca
dostarcza zbywcy mającemu miejsce stałego pobytu lub siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej:
1) zaświadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 2 - w przypadku gdy nabywca posiada
miejsce stałego pobytu lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) uprzednią zgodę przewozową - w przypadku gdy nabywca posiada miejsce stałego
pobytu lub siedzibę na terytorium innego niŜ Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, a transakcja dotyczy broni palnej lub amunicji;
3) upowaŜnienie władz swojego państwa do nabycia danego rodzaju oraz liczby
egzemplarzy broni lub sztuk amunicji, zalegalizowane przez właściwego konsula
Rzeczypospolitej Polskiej lub opatrzone poświadczeniem podpisu umieszczonego na
dokumencie uprawnień osoby umieszczającej podpis oraz prawdziwości pieczęci lub
stempla, którym opatrzony jest dokument (apostille), jeŜeli upowaŜnienie wydane jest
przez władze państwa będącego stroną Konwencji znoszącej wymóg legalizacji
zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzonej w Hadze dnia 5 października 1961
r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 112, poz. 938 i 939) - w przypadku gdy nabywca posiada miejsce
stałego pobytu lub siedzibę na terytorium innego państwa niŜ określone w pkt 1 i 2;
4) upowaŜnienie władz swojego państwa do nabycia danego rodzaju oraz liczby
egzemplarzy broni, innej niŜ broń palna, zalegalizowane przez właściwego konsula
Rzeczypospolitej Polskiej lub opatrzone poświadczeniem podpisu umieszczonego na
dokumencie uprawnień osoby umieszczającej podpis oraz prawdziwości pieczęci lub
stempla, którym opatrzony jest dokument (apostille), jeŜeli upowaŜnienie wydane jest
przez władze państwa będącego stroną Konwencji znoszącej wymóg legalizacji
zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzonej w Hadze dnia 5 października 1961
r. - w przypadku gdy nabywca posiada miejsce stałego pobytu lub siedzibę na terytorium
innego niŜ Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, zbywca wypełnia zgodę przewozową i
przedkłada ją do poświadczenia organowi, o którym mowa w art. 43 ust. 6.
Art. 13. 1. (23) Nabywca broni jest obowiązany zarejestrować ją w ciągu 5 dni od dnia
nabycia. Obowiązek rejestracji nie dotyczy broni, o której mowa w art. 11 pkt 1, 4, 5, 7, 8,
10 i 11.
2. Rejestracji dokonuje się na podstawie dowodu nabycia broni, a w przypadku broni
palnej pozbawionej cech uŜytkowych - dodatkowo po przedstawieniu potwierdzenia
pozbawienia broni palnej cech uŜytkowych.
3. Rejestracji broni dokonują organy właściwe do wydawania pozwoleń na broń, karty
rejestracyjnej broni palnej pozbawionej cech uŜytkowych oraz karty rejestracyjnej broni
pneumatycznej, o których mowa w art. 9 ust. 1-4.
4. Zarejestrowanie broni wymagającej pozwolenia potwierdza się w legitymacji
posiadacza broni albo w świadectwie broni.
5. Zarejestrowanie broni palnej pozbawionej cech uŜytkowych oraz broni
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 8 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
pneumatycznej potwierdza się w karcie rejestracyjnej broni, która jest wydawana
posiadaczowi broni.
6. Zarejestrowanie broni palnej pozbawionej cech uŜytkowych nie moŜe nastąpić na
rzecz osoby, która nie ma ukończonych 18 lat.
7. Broń pneumatyczna nie moŜe być zarejestrowana na rzecz osoby, która:
1) nie ma ukończonych 18 lat;
2) nie przedstawi:
a) orzeczeń, o których mowa w art. 15 ust. 3,
b) informacji z Krajowego Rejestru Karnego stwierdzającej, Ŝe nie była ona skazana
prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko Ŝyciu, zdrowiu lub
mieniu.
8. W przypadku niespełnienia wymogów, o których mowa w ust. 6 lub 7, właściwy
organ wydaje decyzję administracyjną o odmowie zarejestrowania broni palnej
pozbawionej cech uŜytkowych albo broni pneumatycznej.
9. W przypadku wydania decyzji administracyjnej o odmowie zarejestrowania broni
palnej pozbawionej cech uŜytkowych albo broni pneumatycznej Policja, a w przypadku
Ŝołnierzy zawodowych - śandarmeria Wojskowa, moŜe za pokwitowaniem przyjąć tę broń
do depozytu. Koszty związane z deponowaniem broni ponosi osoba zgłaszająca broń do
rejestracji. Przepis art. 23 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 14. Amunicję moŜna nabywać na podstawie legitymacji posiadacza broni lub
świadectwa broni, wyłącznie dla tej broni, która jest określona w legitymacji albo na
podstawie świadectwa broni i pisemnego zamówienia podmiotu uprawnionego do nabycia
amunicji.
Art. 15. 1. Pozwolenia na broń nie wydaje się osobom:
1) niemającym ukończonych 21 lat, z zastrzeŜeniem ust. 2;
2) z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o
ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr
113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 120,
poz. 1268), lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej;
3) wykazującym istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego;
4) uzaleŜnionym od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych;
5) nieposiadającym miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
6) (24) stanowiącym zagroŜenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego:
a) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe,
b) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za nieumyślne przestępstwo:
- przeciwko Ŝyciu i zdrowiu,
- przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione w stanie nietrzeźwości lub
pod wpływem środka odurzającego albo gdy sprawca zbiegł z miejsca
zdarzenia.
2. Na wniosek szkoły, organizacji sportowej, Polskiego Związku Łowieckiego,
stowarzyszenia obronnego pozwolenie moŜe być wydane osobie mającej ukończone 18 lat,
jednakŜe tylko na broń słuŜącą do celów sportowych lub łowieckich.
3. Osoba, która występuje z podaniem o wydanie pozwolenia na broń lub zgłasza do
rejestru broń pneumatyczną, przedstawia właściwemu organowi Policji orzeczenia
lekarskie i psychologiczne wydane przez upowaŜnionych: lekarza i psychologa,
stwierdzające, Ŝe nie naleŜy ona do osób wymienionych w ust. 1 pkt 2-4, i potwierdzające,
Ŝe moŜe ona dysponować bronią.
4. (25) Osoba posiadająca pozwolenie na broń wydane w celu określonym w art. 10 ust.
2 pkt 1 i 2 obowiązana jest raz na pięć lat przedstawić właściwemu organowi Policji
aktualne orzeczenia lekarskie i psychologiczne, o których mowa w ust. 3. W przypadku
wydania negatywnego orzeczenia lekarz lub psycholog zobowiązany jest zawiadomić o tym
właściwy organ Policji.
5. W przypadku ujawnienia okoliczności dostatecznie uzasadniających podejrzenie, iŜ
osoba posiadająca pozwolenie na broń lub zarejestrowaną broń pneumatyczną naleŜy do
osób wymienionych w ust. 1 pkt 2-4, właściwy organ Policji moŜe zobowiązać tę osobę do
niezwłocznego poddania się badaniom lekarskim i psychologicznym i przedstawienia
wydanych orzeczeń. W przypadku wydania negatywnego orzeczenia lekarz lub psycholog
zobowiązany jest zawiadomić o tym właściwy organ Policji.
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 9 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
6. (26) Przepisy ust. 3 i 4 nie dotyczą funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, SłuŜby Kontrwywiadu Wojskowego, SłuŜby Wywiadu
Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, StraŜy
Granicznej, SłuŜby Celnej, SłuŜby Więziennej oraz funkcjonariuszy innych państwowych
formacji uzbrojonych i Ŝołnierzy zawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, jeŜeli
na podstawie odrębnych przepisów posiadają przydzieloną im broń słuŜbową.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w
drodze rozporządzenia:
1) zakres badań lekarskich i psychologicznych, którym jest obowiązana poddać się
osoba, o której mowa w ust. 3 i 4;
2) lekarzy i psychologów upowaŜnionych do przeprowadzania badań oraz wydawania
orzeczeń, o których mowa w ust. 3 i 4;
3) warunki i tryb:
a) odwoływania się od orzeczeń lekarskich i psychologicznych,
b) uzyskiwania i utraty uprawnień przez lekarzy i psychologów do przeprowadzania
badań lekarskich i psychologicznych,
c) kontroli wykonywania i dokumentowania badań lekarskich i psychologicznych oraz
wydawanych orzeczeń lekarskich i psychologicznych;
4) dodatkowe kwalifikacje lekarzy i psychologów przeprowadzających badania lekarskie
i psychologiczne;
5) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami lekarskimi i
psychologicznymi oraz wzory stosowanych dokumentów;
6) maksymalne stawki opłat za badania lekarskie i psychologiczne.
8. Koszty związane z wydaniem orzeczeń, o których mowa w ust. 3-5, ponosi osoba
poddana badaniu.
9. (27) Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz
stanów chorobowych i zaburzeń funkcjonowania psychologicznego, o których mowa w ust.
1 pkt 2-4, wykluczających moŜliwość wydania pozwolenia na broń, rejestracji broni, biorąc
pod uwagę uniemoŜliwienie wydania pozwolenia na broń lub karty rejestracyjnej broni
pneumatycznej osobom niedającym rękojmi bezpiecznego posługiwania się bronią.
Art. 16. 1. Osoba, która występuje z podaniem o wydanie pozwolenia na broń, jest
obowiązana zdać egzamin przed komisją powołaną przez właściwy organ Policji ze
znajomości przepisów dotyczących posiadania i uŜywania danej broni oraz z umiejętności
posługiwania się tą bronią.
2. (28) Od egzaminu, o którym mowa w ust. 1, zwolnieni są funkcjonariusze Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, SłuŜby Kontrwywiadu
Wojskowego, SłuŜby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, StraŜy
Granicznej, SłuŜby Celnej, Biura Ochrony Rządu, SłuŜby Więziennej, funkcjonariusze lub
pracownicy innych państwowych formacji uzbrojonych i Ŝołnierze zawodowi Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, członkowie Polskiego Związku Łowieckiego - w zakresie broni
myśliwskiej, oraz członkowie Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego posiadający
licencję zezwalającą na uprawianie strzelectwa sportowego - w zakresie broni sportowej,
jeŜeli zdali taki egzamin na podstawie odrębnych przepisów.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania i
zakres przedmiotowy egzaminu, skład komisji egzaminacyjnej oraz stawki odpłatności za
egzamin. Egzamin powinien składać się z części teoretycznej, dotyczącej znajomości
przepisów w zakresie zgodnego z prawem posiadania i uŜywania danej broni, oraz z części
praktycznej, dotyczącej umiejętności posługiwania się tą bronią, a stawki odpłatności za
egzamin powinny być zróŜnicowane w zaleŜności od celu, w jakim ma być wydane
pozwolenie na broń.
Art. 17. 1. Właściwy organ Policji moŜe odmówić wydania pozwolenia na broń osobie,
która naruszyła:
1) (29) warunki określone w pozwoleniu na broń, o których mowa w art. 10 ust. 7;
2) obowiązek rejestracji broni, o którym mowa w art. 13 ust. 1;
3) obowiązek zawiadomienia o utracie broni, o którym mowa w art. 25;
4) obowiązek zawiadomienia o zmianie miejsca stałego pobytu, o którym mowa w art.
26;
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 10 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
5) zasady przechowywania oraz ewidencjonowania broni i amunicji oraz ich noszenia, o
których mowa w art. 32.
2. Właściwy organ Policji moŜe odmówić wydania pozwolenia na broń osobie, której
cofnięto pozwolenie na broń na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 4.
3. Właściwy organ Policji odmawia wydania pozwolenia na broń osobie, która nie zdała
egzaminu, o którym mowa w art. 16 ust. 1.
4. Właściwy organ Policji odmawia wydania pozwolenia na broń osobie, która nie
przedstawiła orzeczenia lekarskiego i psychologicznego, o którym mowa w art. 15 ust. 3.
Art. 18. 1. Właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń, jeŜeli osoba, której takie
pozwolenie wydano:
1) (30) nie przestrzega warunków określonych w pozwoleniu na broń, o których mowa w
art. 10 ust. 7;
2) naleŜy do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2-6;
3) naruszyła obowiązek zawiadomienia o utracie broni, o którym mowa w art. 25;
4) (31) przemieszcza się z rozładowaną bronią albo nosi broń, znajdując się w stanie po
uŜyciu alkoholu, środka odurzającego lub substancji psychotropowej albo środka
zastępczego.
2. Przepisy ust. 1 pkt 2-4 stosuje się odpowiednio do osób dopuszczonych do
posiadania broni, o których mowa w art. 30 ust. 1 i 3.
3. Osobom posiadającym zarejestrowaną broń pneumatyczną w przypadkach, o
których mowa w ust. 1 pkt 2-4, uniewaŜnia się kartę rejestracyjną broni.
4. Właściwy organ Policji moŜe cofnąć pozwolenie na broń, jeŜeli ustały okoliczności
faktyczne, które stanowiły podstawę do jego wydania.
5. Właściwy organ Policji moŜe cofnąć pozwolenie na broń w przypadku naruszenia
przez osobę posiadającą pozwolenie:
1) obowiązku rejestracji broni, o którym mowa w art. 13 ust. 1;
2) obowiązku poddania się badaniom lekarskim i psychologicznym i przedstawienia
orzeczeń lekarskiego i psychologicznego, o których mowa w art. 15 ust. 3-5;
3) obowiązku zawiadomienia właściwego organu Policji o zmianie miejsca stałego
pobytu, o którym mowa w art. 26;
4) zasad przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji, o których
mowa w art. 32;
5) wymogu uzyskania zgody na wywóz broni i amunicji za granicę, o którym mowa w
art. 38;
6) zasady, o której mowa w art. 45;
7) zakazu uŜyczania broni osobie nieupowaŜnionej.
6. Przepisy ust. 5 pkt 2-3 i 6 stosuje się odpowiednio do osób posiadających
dopuszczenie do posiadania broni.
7. Osobom posiadającym zarejestrowaną broń pneumatyczną w przypadkach, o
których mowa w ust. 5 pkt 2-6, moŜna uniewaŜnić kartę rejestracyjną broni.
8. (32) Osoba, której cofnięto pozwolenie na broń, dopuszczenie do posiadania broni lub
której uniewaŜniono kartę rejestracyjną broni, jest zobowiązana - w terminie 7 dni od dnia
otrzymania ostatecznej decyzji o cofnięciu pozwolenia na broń, dopuszczenia do
posiadania broni lub uniewaŜnienia karty - zwrócić dokumenty potwierdzające legalność
posiadania broni i amunicji do właściwego organu Policji.
Art. 19. (33) 1. Osobie posiadającej broń zgodnie z przepisami ustawy Policja, a w
przypadku Ŝołnierzy zawodowych śandarmeria Wojskowa, moŜe za pokwitowaniem
odebrać broń i amunicję oraz dokumenty potwierdzające legalność posiadania broni w
przypadku ujawnienia:
1) okoliczności, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1-2 i 4 oraz ust. 5, w zakresie
broni palnej,
2) okoliczności, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 i 4 oraz ust. 5 pkt 2-6, w
zakresie zarejestrowanej broni pneumatycznej
- a zwłoka zagraŜałaby bezpieczeństwu publicznemu.
1a. Policja, a w przypadku Ŝołnierzy zawodowych śandarmeria Wojskowa, moŜe za
pokwitowaniem odebrać broń i amunicję oraz dokumenty potwierdzające legalność
posiadania broni osobie posiadającej broń zgodnie z przepisami, przeciwko której toczy się
postępowanie karne o przestępstwa określone w art. 15 ust. 1 pkt 6, do czasu
prawomocnego zakończenia tego postępowania, na okres nie dłuŜszy niŜ 3 lata.
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 11 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
2. Broń oraz dokumenty, o których mowa w ust. 1 oraz 1a, niezwłocznie przekazuje
się do depozytu właściwemu organowi Policji albo śandarmerii Wojskowej.
3. Uprawnienia i obowiązki, o których mowa w ust. 1, 1a oraz 2, realizuje takŜe StraŜ
Graniczna na obszarze przejścia granicznego i w strefie nadgranicznej.
Art. 20. Cofnięcie pozwolenia na broń, dopuszczenia do posiadania broni oraz
uniewaŜnienie karty rejestracyjnej broni pneumatycznej następuje w drodze decyzji
administracyjnej.
Art. 21. 1. Dopuszcza się zbywanie broni i amunicji do tej broni pomiędzy osobami
posiadającymi pozwolenie na ten sam rodzaj broni.
2. Zbywający broń i amunicję do tej broni obowiązany jest niezwłocznie powiadomić
pisemnie o tym fakcie właściwy organ Policji.
Art. 22. 1. Osoba, która utraciła uprawnienie do posiadania broni lub której
uniewaŜniono kartę rejestracyjną broni pneumatycznej, jest obowiązana niezwłocznie zbyć
broń i amunicję do tej broni.
1a. (34) Za wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, uwaŜa się takŜe
pozbawienie broni palnej cech uŜytkowych.
2. Zbycie broni, o którym mowa w ust. 1, moŜe nastąpić za pośrednictwem
przedsiębiorcy uprawnionego do obrotu bronią lub w sposób, o którym mowa w art. 21.
3. JeŜeli broń nie zostanie zbyta w terminie 30 dni, naleŜy ją złoŜyć wraz z amunicją
do depozytu właściwego organu Policji.
4. ZłoŜenie broni i amunicji do depozytu nie stanowi przeszkody do ich zbycia w trybie,
o którym mowa w ust. 2.
Art. 23. 1. Koszty związane z deponowaniem broni i amunicji ponosi:
1) (35) Policja lub śandarmeria Wojskowa - w przypadku przejęcia jej do depozytu, w
trybie określonym w art. 19 ust. 1, 1a oraz ust. 3 lub art. 36 ust. 3, oraz przekazania do
depozytu przez znalazcę;
2) osoba, która utraciła prawo do jej posiadania, deponująca ją w trybie określonym w
art. 22 ust. 3;
3) osoba deponująca, która weszła w jej posiadanie po osobie zmarłej;
4) (36) osoba deponująca ją w trybie, o którym mowa w art. 41 ust. 2, art. 42 ust. 5,
art. 43 ust. 5 oraz w art. 54.
2. Osoba składająca do depozytu broń, amunicję, z wyjątkiem znalazcy tej broni lub
amunicji, w zakresie tej broni moŜe:
1) wyrazić zgodę na jej zniszczenie - do protokołu przyjęcia broni oraz amunicji;
2) złoŜyć pisemny wniosek o zniszczenie broni oraz amunicji;
3) złoŜyć pisemne oświadczenie woli o przeniesieniu własności broni oraz amunicji na
rzecz Skarbu Państwa.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, opłaty związane z deponowaniem broni i
amunicji są pobierane po upływie roku od dnia ich złoŜenia do depozytu.
Art. 24. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem
Obrony Narodowej oraz z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w
drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady deponowania i niszczenia broni i amunicji w
depozycie Policji, śandarmerii Wojskowej lub organu celnego, o którym mowa w art. 37
ust. 3, oraz stawki odpłatności za ich przechowywanie w depozycie, z uwzględnieniem
zapewnienia protokolarnego przejęcia broni i amunicji do depozytu, prowadzenia ich
ewidencji oraz utrzymywania w odpowiednim stanie technicznym, a takŜe sposobu i trybu
postępowania Policji i śandarmerii Wojskowej lub organu celnego ze zdeponowaną bronią i
amunicją, w tym nienadającą się do dalszego uŜytku, w przypadku wyraŜenia zgody lub
wniosku o ich zniszczenie lub przeniesienia własności broni lub amunicji na rzecz Skarbu
Państwa przez osobę deponującą.
Art. 25. Posiadacz broni w przypadku jej utraty jest zobowiązany niezwłocznie, nie
później jednak niŜ w ciągu 24 godzin od chwili stwierdzenia utraty broni, zawiadomić o
tym Policję albo śandarmerię Wojskową.
Art. 26. Osoba posiadająca pozwolenie na broń lub posiadająca broń podlegającą
rejestracji, która nie wymaga pozwolenia na broń, jest obowiązana w razie zmiany miejsca
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 12 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
stałego pobytu zawiadomić o tym fakcie pisemnie, w terminie 14 dni od dnia zmiany
miejsca stałego pobytu, organ Policji właściwy ze względu na nowe miejsce stałego
pobytu.
Art. 27. 1. Właściwe organy Policji, a w stosunku do Ŝołnierzy zawodowych - właściwe
organy wojskowe, są uprawnione do kontroli wykonywania obowiązków wynikających z
przepisów ustawy przez osoby oraz podmioty, o których mowa w art. 29 ust. 1.
2. Komendant Główny Policji, z zastrzeŜeniem ust. 3, prowadzi rejestr zawierający:
1) dane osobowe osób:
a) posiadających pozwolenie na broń,
b) dopuszczonych do posiadania broni, posiadających legitymację osoby dopuszczonej
do posiadania broni,
c) ubiegających się o pozwolenie na broń lub dopuszczenie do posiadania broni,
d) posiadających kartę rejestracyjną broni;
2) dane dotyczące podmiotów, o których mowa w art. 29 ust. 1;
3) urzędowe informacje i opinie o tych osobach i podmiotach sporządzone w związku ze
sprawami pozwoleń na broń;
4) określenie liczby posiadanych przez te osoby lub podmioty egzemplarzy broni oraz
jej rodzaju i cech identyfikacyjnych.
2a. Dane osobowe, o których mowa w ust. 2 pkt 1, obejmują:
1) imię i nazwisko;
2) imię ojca i imię matki;
3) miejsce i datę urodzenia;
4) adres miejsca stałego pobytu;
5) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności
(PESEL).
3. Dane osobowe Ŝołnierzy zawodowych posiadających pozwolenie na broń, urzędowe
informacje i opinie o tych osobach sporządzone w związku ze sprawami pozwoleń na broń
oraz liczba posiadanych przez te osoby egzemplarzy broni, rodzaj i cechy identyfikacyjne
tej broni podlegają wpisowi do rejestru prowadzonego przez Komendanta Głównego
śandarmerii Wojskowej.
4. Komendant Główny śandarmerii Wojskowej przekazuje raz w roku, w terminie do 1
marca, Komendantowi Głównemu Policji informację o liczbie pozwoleń na broń wydanych
w roku poprzednim, wraz z informacją o liczbie egzemplarzy i rodzajach broni, na które
pozwolenia te zostały wydane.
5. Polski Związek Łowiecki i zarządy stowarzyszeń strzeleckich są obowiązane do
corocznego składania właściwym organom Policji aktualnych wykazów członków
uprawiających łowiectwo lub strzelectwo z uŜyciem własnej broni oraz do powiadamiania
tych organów o wykluczeniu wymienionych członków tych organizacji w terminie 30 dni od
dnia wykluczenia.
6. Wykaz, o którym mowa w ust. 5, obejmuje imię i nazwisko, numer ewidencyjny
Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) oraz adres miejsca
stałego pobytu.
7. (37) Przepisy ust. 2a pkt 5 i ust. 6, w zakresie odnoszącym się do numeru
ewidencyjnego Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), nie
dotyczą obywateli państwa członkowskiego Unii Europejskiej, którym nie został on nadany.
Art. 28. Broni odpowiadającej celom łowieckim i broni odpowiadającej celom
sportowym oraz amunicji do takiej broni moŜna uŜyczać osobom posiadającym pozwolenie
na broń wydane w celach łowieckich lub sportowych.
Art. 29. 1. Świadectwo broni moŜe być wydane:
1) przedsiębiorcom i jednostkom organizacyjnym, którzy na podstawie odrębnych
przepisów powołali wewnętrzne słuŜby ochrony, jeŜeli broń jest niezbędna do
wykonywania przez te słuŜby zadań wynikających z planu ochrony;
2) przedsiębiorcom, którzy uzyskali koncesje na prowadzenie działalności gospodarczej
w zakresie usług ochrony osób i mienia, jeŜeli broń jest im niezbędna w zakresie i
formach określonych w koncesji;
3) podmiotom prowadzącym strzelnicę;
4) szkołom, organizacjom sportowym i łowieckim, stowarzyszeniom obronnym w celu
szkolenia i realizacji ćwiczeń strzeleckich lub innym placówkom oświatowym oraz
organizatorom kursów, kształcącym w zawodzie pracownika ochrony;
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 13 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
5) podmiotom wykonującym zadania związane z realizacją filmów i innych
przedsięwzięć artystycznych;
6) urzędom, instytucjom, zakładom, przedsiębiorcom i innym podmiotom, których
pracownikom broń jest niezbędna do ochrony osobistej w związku z wykonywaniem przez
nich obowiązków pracowniczych związanych ze szczególnym naraŜeniem na zamach
przeciwko Ŝyciu lub zdrowiu;
7) podmiotom, którym broń jest niezbędna w celach wzywania pomocy, ratowniczych,
poszukiwawczych oraz sygnalizowania rozpoczęcia konkurencji w zawodach sportowych.
2. (38) Świadectwo broni na broń szczególnie niebezpieczną, o której mowa w art. 10
ust. 5 pkt 1, moŜe być wydane wyłącznie podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2,
oraz organizatorom kursów, kształcącym w zawodzie pracownika ochrony.
3. (39) Podmioty, o których mowa w ust. 1, po uzyskaniu świadectwa broni mogą
nabywać broń i amunicję na zasadach określonych w art. 12 ust. 2 i art. 14 albo
wynajmować broń od Policji lub Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 30. 1. Osoby fizyczne zatrudnione przez podmioty, o których mowa w art. 29 ust.
1, przy wykonywaniu zadań wymienionych w tym przepisie, z zachowaniem zasad
określonych w art. 15 ust. 1-5 i art. 16 ust. 1, mogą zostać dopuszczone do posiadania
broni w czasie wykonywania tych zadań.
1a. (40) Wymóg zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy osób posiadających
licencję zawodnika, trenera lub sędziego strzelectwa sportowego, nadaną przez polski
związek sportowy w rozumieniu odrębnych przepisów, ubiegających się o dopuszczenie do
posiadania broni podczas uczestnictwa, organizacji lub przeprowadzania strzeleckich
zawodów sportowych.
1b. (41) Osoby, o których mowa w ust. 1a, są zwolnione z egzaminu w zakresie broni
sportowej określonego w art. 16 ust. 1, jeśli zdały taki egzamin na podstawie odrębnych
przepisów.
2. Dopuszczenie do posiadania broni następuje w drodze decyzji administracyjnej,
wydawanej przez właściwy organ Policji.
3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą osób, które na podstawie odrębnych przepisów
posiadają licencję pracownika ochrony fizycznej.
4. Legalność posiadania broni przez osoby, o których mowa w ust. 1, oraz przez osoby
posiadające licencję pracownika ochrony fizycznej potwierdza się w legitymacji osoby
dopuszczonej do posiadania broni.
Art. 31. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzory: legitymacji posiadacza broni, zaświadczenia uprawniającego do
nabycia broni, legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni i świadectwa broni oraz
karty rejestracyjnej broni. Legitymacje i zaświadczenia powinny zawierać dane
umoŜliwiające jednoznaczną identyfikację osoby oraz rodzaju broni.
2. Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych określą,
w drodze rozporządzenia, organy wojskowe właściwe do wydawania pozwoleń na broń
podległym im Ŝołnierzom zawodowym i kontroli wykonywania obowiązków wynikających z
przepisów ustawy przez osoby, które uzyskały pozwolenie na broń, oraz do prowadzenia
rejestru, o którym mowa w art. 27 ust. 3.
Art. 32. 1. Broń i amunicję naleŜy przechowywać i nosić w sposób uniemoŜliwiający
dostęp do nich osób nieuprawnionych.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Obrony
Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw kultury(42), określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki przechowywania, noszenia oraz
ewidencjonowania broni i amunicji, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 29
ust. 1 pkt 1 i 2, z uwzględnieniem zabezpieczeń uniemoŜliwiających dostęp do broni i
amunicji osobom trzecim.
Art. 33. 1. (43) JeŜeli interes bezpieczeństwa państwa lub porządek publiczny tego
wymagają, minister właściwy do spraw wewnętrznych moŜe wprowadzić, w drodze
rozporządzenia, na obszarze całego państwa lub na określonych obszarach, na czas
określony, w odniesieniu do wszelkiej broni lub niektórych jej rodzajów zakaz jej noszenia
lub przemieszczania w stanie rozładowanym.
2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wszystkich osób posiadających broń
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 14 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, z wyłączeniem osób posiadających broń na
podstawie świadectwa broni wydanego podmiotom, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1,
2 i 6, oraz z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 39 ust. 1 i w art. 40.
Rozdział 3
Przewóz przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przywóz z zagranicy i
wywóz za granicę broni i amunicji oraz zasady posiadania broni i amunicji przez
cudzoziemców
Art. 34. (44) 1. Przewóz broni i amunicji przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
moŜe nastąpić na podstawie zaświadczenia wydanego przez właściwego konsula
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do obywateli państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, którzy posiadają Europejską kartę broni palnej.
Art. 35. 1. PrzewoŜenie broni i amunicji środkami transportu publicznego, z
zastrzeŜeniem ust. 2, jest dopuszczalne przy zachowaniu niezbędnych środków
bezpieczeństwa, pod warunkiem Ŝe broń i amunicja są zabezpieczone w sposób
uniemoŜliwiający powstanie zagroŜenia Ŝycia, zdrowia lub mienia.
2. PrzewoŜenie broni i amunicji w kabinach pasaŜerskich statków powietrznych przez
osoby inne niŜ specjalnie do tego upowaŜnione na podstawie odrębnych przepisów jest
zakazane.
3. Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw
wewnętrznych określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki
przewoŜenia broni i amunicji środkami transportu publicznego, w sposób uniemoŜliwiający
powstanie zagroŜenia Ŝycia, zdrowia lub mienia.
Art. 36. (45) 1. Dopuszcza się przesyłanie broni lub amunicji za pośrednictwem
operatorów świadczących usługi pocztowe, o ile świadczą oni tego rodzaju usługi.
2. Przesyłanie broni lub amunicji za pośrednictwem innych podmiotów niŜ określone w
ust. 1 jest zakazane.
3. Organy celne, a takŜe przewoŜące przesyłki podmioty, inne niŜ określone w ust. 1,
w razie stwierdzenia naruszenia zakazu, o którym mowa w ust. 2, zatrzymują przesyłkę,
zawiadamiając o tym najbliŜszy organ Policji, który niezwłocznie protokolarnie przejmuje
broń lub amunicję do depozytu.
4. Operator świadczący usługi pocztowe, któremu zlecono przesłanie broni palnej lub
amunicji:
1) z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej,
2) z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do innego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej,
3) przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach transakcji realizowanej na
obszarze Unii Europejskiej
- jest obowiązany posiadać zgodę przewozową oraz kopię uprzedniej zgody
przewozowej.
5. W przypadkach innych niŜ określone w ust. 4 operator świadczący usługi pocztowe,
któremu zlecono przesłanie broni lub amunicji, jest obowiązany posiadać kopie
dokumentów potwierdzających legalność posiadania broni lub amunicji przez zbywcę i
nabywcę, o ile dokumenty takie są wymagane.
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw łączności oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w
drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i warunki przesyłania broni lub amunicji za
pośrednictwem operatorów świadczących usługi pocztowe, z uwzględnieniem:
1) zapewnienia moŜliwości zlokalizowania przesyłanej broni lub amunicji przez organ
Policji;
2) poddania tej broni odprawie celnej.
Art. 37. 1. (46) Przywóz broni i amunicji, z państw niebędących państwami
członkowskimi Unii Europejskiej, przez obywateli polskich wymaga uprzedniego wydania
zaświadczenia przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej.
2. (47) Osoby, o których mowa w ust. 1, przekraczając zewnętrzną granicę Unii
Broń i amunicja. - Dz.U.2004.52.525 -j.t. Page 15 of 26
http://lexonline-02.lex.pl/WKPLOnline/c ... 5014843&nr... 29-03-2012
Europejskiej, zobowiązane są do pisemnego zgłoszenia właściwemu organowi celnemu
przywozu broni i amunicji. Organ ten niezwłocznie przekazuje informacje zawarte w
zgłoszeniu właściwemu organowi Policji.
3. JeŜeli osoby, o których mowa w ust. 1, nie posiadają pozwolenia na broń, są
obowiązane niezwłocznie złoŜyć przywoŜoną broń i amunicję do depozytu właściwego
organu celnego, a takŜe, w terminie 14 dni od dnia przywozu broni na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, wystąpić do właściwego organu Policji z wnioskiem o wydanie
pozwolenia na broń.
4. Koszty związane z deponowaniem broni i amunicji w trybie, o którym mowa w ust.
3, ponosi osoba składająca broń i amunicję do depozytu.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór
zgłoszenia oraz tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 2. Zgłoszenie
powinno zawierać dane, które pozwolą na jednoznaczną identyfikację osoby przywoŜącej
broń i amunicję, a takŜe jednoznaczną identyfikację tej broni i amunicji.
Art. 37a. (48) 1. (49) Osobom deklarującym zakup broni palnej lub amunicji w innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej właściwy terytorialnie komendant wojewódzki
Policji, na ich wniosek, poświadcza uprzednią zgodę przewozową.
2. (50) Uprzednia zgoda przewozowa powinna zawierać w szczególności:
1) wskazanie państwa początkowego i docelowego transakcji;
2) nazwę lub imię i nazwisko zbywcy i nabywcy broni palnej lub amunicji;
3) siedzibę i adres lub miejsce zamieszkania i adres zbywcy i nabywcy broni palnej lub
amunicji;
4) adres, na który broń palna lub amunicja ma być dostarczona;
5) dane techniczne pozwalające na jednoznaczną identyfikację broni palnej lub
amunicji;
6) liczbę egzemplarzy broni palnej lub sztuk amunicji.
3. Organ, o którym mowa w ust. 1, poświadcza uprzednią zgodę przewozową w
terminie nie dłuŜszym niŜ 5 dni od dnia jej wpływu do tego organu.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór
uprzedniej zgody przewozowej, z uwzględnieniem danych, o których mowa w ust. 2, w taki
sposób, aby zawierała ona elementy umoŜliwiające jednoznaczną identyfikację broni palnej
i stron transakcji oraz miejsca przeznaczone na dokonywanie wpisów poświadczających
legalność transakcji.
Art. 38. (51) 1. Wywóz broni i amunicji za granicę przez obywateli polskich wymaga
zgody właściwego organu Policji.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku wydania Europejskiej karty broni palnej,
uprawniającej do wwozu broni na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej.
Art. 39. 1. Członkowie misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz osoby
zrównane z nimi na podstawie porozumień międzynarodowych mogą posiadać broń i
amunicję na podstawie porozumień międzynarodowych lub na zasadzie wzajemności w
celach:
1) ochrony osobistej;
2) łowieckich;
3) sportowych;
4) kolekcjonerskich;
5) pamiątkowych.
2. Cudzoziemcom, o których mowa w ust. 1, właściwy organ Policji wydaje terminowe
pozwolenie na broń na okres pełnienia przez te osoby funkcji w misjach dyplomatycznych i
urzędach konsularnych w Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz minister właściwy do spraw
zagranicznych określą, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania pozwoleń na
broń cudzoziemcom, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem wymogu przedstawienia
dokumentu o charakterze pozwolenia na broń, wydanego cudzoziemcowi przez właściwy
organ państwa, którego jest obywatelem.
Art. 40. Cudzoz
ODPOWIEDZ